Joram zit bovenop het kippenhok dat hij samen met zijn vader aftimmert. Naast de leveranciers van de verse eieren, scharrelen straks ook pauwen en loopeenden rond de suites. Met de hamer in de hand vertelt Joram met enthousiasme over de combinatie van ‘fine dining’ en ruwe ambacht met een ‘Nordic’ inslag van kweken, foerageren en conserveren die straks de rode draad vormt van de keuken van het Kookatelier Op Oost. De chef-kok én geboren Texelaar heeft zich aangesloten bij Dutch Cuisine, waarbij diverse topkoks de moderne Nederlandse keuken letterlijk weer op de kaart zetten door zoveel zoveel mogelijk te koken met streekproducten en seizoensgerechten. “Op de grens waar zilt en zoet elkaar ontmoeten, komen nu fine dining en ruwe ambacht samen, met natuurlijke contrasten in smaak en structuur. We koken op open vuur en in een hout gestookte steenoven. We maken gebruik van ingrediënten van dichtbij. De oesters rapen we zelf op “t Wad en we verwerken onze verbouwde kruiden en groente uit de eigen tuinen die zoveel mogelijk rond de suites zijn aangelegd. We willen onze ecologische voetprint zo groen mogelijk houden.”
Valerie laat de overige acht ruime suites zien, die in de oude stolpboerderij zijn gebouwd. De ecologische Cocomat-bedden van zeegras staan er uitnodigend bij, evenals de badkamers met heerlijke regendouches. Ze schetst het perfecte plaatje voor gasten die met een vol hoofd arriveren en de ruimte krijgen om die leeg te maken: “We bieden veel licht, een schone, zilte lucht, openslaande deuren en uitnodigende zitjes, top eten en bijzondere, zelfgemaakte dranken. Maar natuurlijk behoort een goed glas wijn ook tot de mogelijkheden! En dat allemaal op 150 meter afstand van de Waddenzee waar je naar de horizon kunt blijven staren tot je Vlieland ziet liggen. Met de wind in de haren steek je vast een aardbeitje in je mond uit een van de vele tuinen, terwijl je richting het ontbijt slentert. Je kunt fietsen, wandelen, lezen of gewoon lekker niets doen.” Valerie vertelt over de klik die ze direct hadden met de Texelse familie, die de boerderij als een gastenverblijf runde. “Het stond niet officieel te koop, maar mochten de juiste kandidaten voorbijkomen dan viel er zeker te praten. We waren bezig geweest met iets anders, maar dat was niet gelukt. We werden gewezen op dit bedrijf en prijzen ons heel gelukkig dat de eigenaren het ons zo gunden. Zij staan ook volledig achter onze plannen.
Nippend aan een kopje verse citroenmelisse uit eigen tuin vertelt Valerie over de hobbels op de weg. “De vergunningenweg was een hele lange en we hadden best wat constructieve tegenvallers. Een paar miljoen, nog levende, houtwormpjes bijvoorbeeld. En geen fundering onder de oude wierschuur, dat was ook even slikken. En natuurlijk de Coranacrisis. Joram had zijn Kookatelier in Den Burg al gesloten om zich volledig op ons nieuwe bedrijf te richten, ik zou doorgaan met de evenemententak -zoals het organiseren van het Beach Food festival- van ons bedrijf. Maar dat kwam volledig tot stilstand. Het voordeel is dat ook ik mij volledig aan dit project kon wijden. Ik weet nu waar de zeekool groeit aan de dijk, waar de wilde kamille te plukken en waar je ’s middags het lekkerst zit uit de wind, in het zonnetje. Door hier zo intensief te zijn, hebben we de plek en de buurt heel goed leren kennen. Dat is zo veel waard gebleken.”
Om hun droom te realiseren omarmden Valerie en Joram het motto “Go big or go home!” De investering is fors en dus waren ze heel blij met een bijdrage uit het revitaliseringsfonds Ondernemers, een regionaal stimuleringsprogramma van De Kop Werkt!, van de vier Kopgemeenten Texel, Den Helder, Hollands Kroon en Schagen en de provincie Noord-Holland. De regio heeft de ambitie om in 2030 de beste presterende verblijfsrecreatiesector van Nederland te hebben. “Het gaat om een percentage van de eigen investering die bij ons in de tonnen loopt. Het subsidiebedrag was zeer welkom. Het geld heeft meegeholpen aan de kosten om het pand aan te passen van ‘toen naar nu’.
Als veertienjarige dacht Valerie dat haar ouders gek waren geworden toen ze als Rotterdamse moest verhuizen naar Texel. “Ik vond het verschrikkelijk. Het heeft overigens niet lang geduurd. Ik denk dat ik na een half jaar al ‘om’ was. Wat Texel zo bijzonder maakt? Het is hier een proeftuin van mogelijkheden. De vrijheid is enorm.” Valerie roemt het ondernemerschap van ‘de Texelaar’: “Je zoekt de goeie mensen bij elkaar en je gaat. Wij worden met ‘Op Oost’ door zoveel mensen gesteund. Onze familieleden die actief meehelpen, maar ook diverse leveranciers die meedenken. Het is een eigenzinnige gemeenschap waar ruimte is om anders te zijn en je eigen plan neer te zetten. En dat is precies wat wij doen met ‘Op Oost’.
Niet alleen in omvang, maar juist ook op het vlak van maatschappelijke impact. Of het nu gaat om financiering, huisvesting of gewoon een klankbord om je ideeën aan te spiegelen.
Ontwikkelingsbedrijf NHN beheert namens de Kop gemeenten het ‘revitaliseringsfonds Ondernemers’.
foto’s gemaakt door www.justinsinner.nl
Tekst geschreven door Gea Mollema, Tekstgenoten
